امروز اگر سری به بنگاههای  معاملات ملکی محل بزنید ، موارد زیادی را برای رهن و اجرای مجردها خواهید دیدکه نشان از افزایش تقاضا برای زندگی مجردی  بین جوانان ایرانی است.

 

در روزگاری نه چندان دور زندگی مجردی بیشتر یک ژست غربی در زندگی شرقی تلقی می شد و تمایل به داشتن چنین زندگی در کشور ،مورد نکوهش و مذمت اکثر خانواده ها قرارداشت. 

 

البته در بدو گرایش به چنین شیوه زندگی، مردان بیشتر به آن تمایل داشتند و خواستار مستقل شدن از خانواده بودند به طوری که برخی از پسران پس از اتمام دوره خدمت سربازی ترجیح می دادند که از خانواده مستقل شده و به صورت مجردی زندگی کنند.

 

در این میان کمتر خانواده ای حاضر بود استقلال طلبی فرزند خود را به رسمیت بشناسد و از او حمایت کند و بیشتر خانواده ها سعی می کردند که در صورت داشتن فرزندی که خانه مجردی داشت این مساله را از سایرین پنهان کنند ،اما امروز با مدرن شدن سبک زندگی ها  و پیشرفت تکنولوژی ووسایل ارتباط جمعی این مساله در کشور بسیار رایج شده است هر چند که هنوزهم در دیدگاههای سنتی، زندگی مجردی به خصوص برای زنان و دختران جوان مورد نکوهش قرار می گیرد اما تحقیقات نشان از افزایش تمایل بانوان ایرانی برای تنها زندگی کردن و مستقل بودن دارد.

 

روانشناسان و جامعه شناسان اما یکی از مهم ترین دلایل زیاد شدن خانه های مجردیرا افزایش سن ازدواج می دانند چرا که باعث می شود جوانی که نمی تواند ازدواج کند میل استقلال طلبی خود را درخانه مجردی جستجو کند.

 

 

عامل تاثیر گزار بعدی تفاوت نسل ها است. همزمان با بزرگ‌شدن کودکان از نظر سنّي، تفاوتي دردنیای امروز  بين آن‌ها و نسل قبل پيدا مي‌شود که تا حد تعارض جدي است. 

 

نسل جديد افکارش، گرايش‌هايش و علايقش نسبت به مسائل مختلف تغيير کرده و گاهي حتي اين فاصله فاصله‌ قرني است. 

 

در گذشته شايد فصله نسل ها از هم  50 سال بود، اما امروزه فرزندان در مواجهه با سرعت رشدي که در جهان وجود دارد و اطلاعاتي که مدام عرضه مي‌شود، به ‌سرعت از پدر و مادر فاصله مي‌گيرند.

 

مسأله‌ بعدي که در شرايط کنوني بسيار مهم است، مهاجرت‌هاي تحصيلي است.آمارها نشان می دهد بیشتر از نیمی از دانشجویانی که شهر محل زندگی خود را برای تحصیل ترک می کنند به شهر خود باز نمی گردند و به زندگی مجردی ادامه می دهند.

 

این در حالی است که زندگی مجردی معمولا گرایش به اعتیاد، رفتارهای پر خطر جنسی و نا هنجاریهای اجتماعی را افزایش می دهد اما در عین حال خانواده ها نیز با توجه به شرایط سخت اقتصادی کنونی از جدا شدن و مستقل شدن فرزندانشان استقبال می کنند تا جایی که شاید روزی برسد که فرزندان خانواده در سن 18 سالگی مانند کشورهای غربی خانواده را ترک کنند که این مساله می تواند بحران جدی برای خانواده و جامعه به وجود بیاورد.

 

بحرانی که از همین امروز باید برای آن چاره ای اندیشید.